|
|
Τραγουδιστής: Λουκιανός Κηλαηδόνης & Ημισκούμπρια
Συνθέτης: Λουκιανός Κηλαηδόνης
Στιχουργός: Δημήτρης Μεντζέλος
Χρονολογία: 1999
Πότε πήγε 7; Πρέπει να σηκωθώ...
Τσίμπλα είναι αυτό ή ξέχασα πάλι το φακό;
Έ, ρε γαμώτο, πάλι για δουλειά;
Να μη μπορώ να κοιμηθώ μέχρι τις 9!
Γυναίκα, καφέ! Ίσα που προλαβαίνω...
Γραβάτα στη τσέπη και τη σκάλα κατεβαίνω...
Πάρε μπρος αναθεματισμένο!
Φτου σου! Πάλι θα `ναι κανά μπουζί καμμένο.
Πώπω νύστα! Είμαι σαν κοτόπουλο...
Τι ήθελα ως αργά τον Τριανταφυλλόπουλο;
Πού πας, ρε καραγκιόζη, να πούμε, από δεξιά;!
Γεμίσαμε με άσχετους, γυναίκες και ταξιά!
Τι ώρα πήγε; Εφτάμιση... άργησα λιγάκι...
Ναι, πες στο προϊστάμενο, φίσκα η Κατεχάκη!
Θα ακούσω λίγο ράδιο όσο πίζω στο τιμόνι,
θα πιάσω κα(νέ)νά φράγκο και θα πάρω κα(νέ)νά Sony.
Νέοι φόροι;!
Ρε, η πείνα μας έχει πια θερίσει!
Εγώ φταίω που σας ψήφισα, ας μη μ’ είχατε διορίσει!
Πού πας με την νταλίκα μες στην Ιπποκράτους;!
Α, δε φταίτε εσείς, οι νόμοι αυτού του κράτους!
Πού να παρκάρω τώρα; Μα, κοίτα τον γελοίο:
παρκάρισε το Personal σε χώρο γι’ άλλα δύο!
Κάτσε τώρα γρήγορα να χτυπήσω κάρτα...
Τι ήρθα στην Αθήνα και άφησα την Άρτα;!
Αν κοιμηθώ νωρίς, θα σηκωθώ νωρίς
θα ξεκινήσω νωρίς και θα παρκάρω νωρίς
Αν κοιμηθώ αργά, θα σηκωθώ αργά
κι όταν θα ψάχνω για θέση, θα ‘ν’ αργά!
Πήγε εφτάμιση δεν προλαβαίνω, αμάν!
Το κωλοξυπνητήρι... κι είν’ κι απ’ την Ταϊβάν!
Άσε, μάνα, τον καφέ, θα πιω στο μαγαζί.
Αν αργήσω, θα με σκίσει ο εργοδότης ο ναζί.
Κλείνουνε τα μάτια μου, πού είν’ το λεωφορείο;
Χθες πάλι ξενύχτησα στο Φιλάθλων Καφενείο
Σταμάτα, οδηγέ! Τι πάει να πει το επόμενο;!
Από ‘μένα ζείτε, ρε, τον απλό τον εργαζόμενο!
Αν δεν πληρώσω για ταξί, πάλι θα είμαι ο φταίχτης
και αν μ’ απολύσει ο γέρος, θα γενώ (γίνω) ρακοσυλλέκτης.
Να τ’ άλλο λεωφορείο! Τώρα θα σταματήσεις;
Σιγά, κυρία μου, θ’ ανέβεις! Κάτσε! Θα με πατήσεις!
Έ ρε, μασχαλίλα... καλοκαίρι και χειμώνα,
καλά, δεν τους μίλησε κανείς για το Rexona;
Ωχ, η πορεία μας έλειπε... αύριο θα φτάσω πάλι.
Πώς να σου χτυπήσω το εισιτήριο; Με το κεφάλι;!
Άργησα μια ώρα και τώρα ποιος με σώνει;!
Θ’ ακούσω πάλι τις φωνές του ‘ξηνταβελόνη...
Άργησα κι αν με βρίσετε δε σας αδικώ.
Μάλιστα, είμαι βλάκας... ό,τι πεις, αφεντικό...
Τρέχω εφορία για το χαρτόσημό σας,
μετά για παϊδάκια για το κοπρόσκυλό σας.
Κι όλα αυτά για εκατό ψωροχιλιάδες!
...να τραβάω αυτό το λούκι!
Με φώναξε κανείς;
Αν κοιμηθώ νωρίς, θα σηκωθώ νωρίς
θα ξεκινήσω νωρίς και θα παρκάρω νωρίς.
Αν κοιμηθώ αργά, θα σηκωθώ αργά
κι όταν θα ψάχνω για θέση, θα ‘ν’ αργά!
|
