Ο δεύτερος σπουδαιότερος Έλληνας ιατρός της Αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη και ο τελευταίος χρονικά από όλους τους σημαντικούς ιατρούς του ελληνορωμαϊκού κόσμου.
Τα πολυσύνθετα φαρμακευτικά σκευάσματα, που ο ίδιος παρασκεύαζε είναι γνωστά στη βιβλιογραφία ως «γαληνικά» και η αντίστοιχη φαρμακοτεχνία ονομάζεται «γαληνική φαρμακευτική» Σώζονται περί τις εκατό μελέτες του, που προώθησαν σημαντικά την ιατρική επιστήμη.
Μέχρι τα μέσα του 16ου αιώνα η άσκηση της ιατρικής βασιζόταν αποκλειστικά στη διδασκαλία του.
Ένα πειρακτικό αποφθέγματα του λέει:
"Όλα τα ζώα είναι λυπημένα μετά την ερωτική πράξη, εκτός από τη γυναίκα και τον κόκορα."
