(600 - 530 π.Χ. περίπου) Ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, γιος του Τευτάμου.

Οι 7 Σοφοί ήταν οι Θαλής ο Μιλήσιος, Βίας ο Πριηνεύς, Πιττακός ο Μιτυληναίος, Σόλων ο Αθηναίος. Ορισμένοι κατατάσουν τους Περίανδρο τον Κορίνθιο, το Χείλωνα το Λακεδαιμόνιο και τον Κλεόβουλο το Ρόδιο, ενώ άλλοι τους Επιμμενίδη τον Κρητικό, το Λεώφαντο το Λεβίδιο, το Μύσωνα τον Χηνέα, τον Ανάχαρση το Σκύθη, τον Ακουσίλαο τον Αργείο και τον Αριστόδημο το Σπαρτιάτη.

Κάποτε ταξίδευε με πλοίο μαζί με γνωστούς ασεβείς. Κατα τη διάρκεια του ταξιδιού, ξέσπασε τρικυμία και κόντεψε να βυθιστεί. τότε οι ασεβείς έντρομοι ζητούσαν βοήθεια από τον Θεό. Ο Βίας του φώναζε να σταματήσουν μην αντιληφθούν ότι ήταν εκεί οι Θεοί και συνεχίζαν έτσι την "τιμωρία" τους.

Γνωστή και λαοφιλής ρήση του είναι «πλείστοι {άνθρωποι} κακοί»[