Σύζυγος του Δευκαλίωνα, βασιλέα της Φθίας και της Θεσσαλίας, μητέρα του Έλληνα, του Αμφικτύωνα, της Πρωτογένειας, της Μελανθούς, της Θυίας (ή Αιθυίας) και της Κλυμένης.

Ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα είναι ο τρίτος που αναφέρεται στην Ελληνική παράδοση, σύμφωνα με τον οποίο ο βασιλιάς Δευκαλίων με τη σύζυγό του Πύρρα κατασκεύασαν μια κιβωτό που τους έσωσε από την τιμωρία του Δία.

Όταν οι βροχές σταμάτησαν και τα νερά υποχώρησαν ο Δευκαλίων και η Πύρρα κατέβηκαν στην ξηρά και το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν θυσία στον Φύξιο Δία (προστάτης των φυγάδων). Ο θεός που επικαλέστηκε ο θεοσεβής Δευκαλίωνας έστειλε τον Ερμή για να τους μεταφέρει την υπόσχεση ότι ο Δίας θα πραγματοποιούσε την πρώτη ευχή τους. Και η πρώτη ευχή του Δευκαλίωνα και της Πύρρας δεν ήταν άλλη από το να δώσει και πάλι ζωή ο Δίας στο ανθρώπινο γένος.

Η οδηγία που τους δόθηκε ήταν ότι αν ήθελαν να φέρουν στη ζωή νέους ανθρώπους θα έπρεπε να ρίχνουν πίσω από την πλάτη τους τα οστά της μητέρας τους. Εκείνοι ερμηνεύοντας σωστά την οδηγία άρχισαν να πετάνε πέτρες πίσω από την πλάτη τους.

Οι πέτρες που πετούσε ο Δευκαλίωνας μεταμορφώνονταν σε άνδρες και αυτές που πετούσε η Πύρρα μεταμορφώνονταν σε γυναίκες