Ένας από τους επτά παίδες (Αντωνίνος (ίσως Ιωάννης), Διονύσιος, Εξακουστοδιανός, Ιάμβλιχος, Κωνσταντίνος, Μαξιμιλιανός, και Μαρτινιανός) που κατά τη διάρκεια των διωγμών του αυτοκράτορα Δεκίου (μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ), κατέφυγαν σε μια σπηλιά, όπου μετά από προσευχή τους στο Θεό να μην πέσουν στα χέρια του Δεκίου κοιμήθηκαν και δεν ξύπνησαν. Κατά τους συναξαριστές οι επτά παίδες ανευρέθηκαν ζωντανοί στη σπηλιά τους μετά από 194 χρόνια στην ηλικία που είχαν αποκοιμηθεί.
Από τα αρχαία ελληνικά πρόθεση ‘εκ’ που μπροστά από φωνήεν γίνεται εξ και ‘ακούω’ έχουμε το ‘εξακούω’=ακούω από μακρυά και ξακουστός που ακούγεται σε μακρινές αποστάσεις.
