Σημαντική θρησκευτική προσωπικότητα της εποχής του στην περιοχή της Ηπείρου και θεωρείται ο πρόδρομος του Κοσμά του Αιτωλού. Γεννήθηκε πιθανότατα στο χωριό Πολύτσιανη (περιοχή Πωγωνίου της Βορείου Ηπείρου). Έγινε γνωστός από τη στιγμή που ανέλαβε επίσκοπος Δρυινουπόλεως. Το 1672 μ.Χ. ίδρυσε στο τοπικό μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου σχολείο. Την εποχή που έζησε, οι εξισλαμισμοί ήταν ιδιαίτερα σύνηθες φαινόμενο. Ο ίδιος θέλοντας να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση περιόδευε από χωριό σε χωριό για να πείσει τον κόσμο να διατηρήσει τις παραδόσεις και την θρησκεία του. Το 1711 μ.Χ., λίγους μήνες πριν τον θάνατό του, παραιτείται από τα ιερατικά καθήκοντα και γίνεται μοναχός για να αποδοθεί αποκλειστικά στο κηρυκτικό και ιεραποστολικό του έργο. Λόγω το χαρακτήρα του ήταν ιδιαίτερα σεβαστός ακόμη και από τους μουσουλμάνους. Μαρτυρείται μάλιστα η περίπτωση μιας νεαρής μουσουλμάνας, που απελπισμένη προσέφυγε στον Άγιο, αδυνατώντας να βρει το κεντημένο με χρυσά φλουριά φέσι της. Εκείνος προσευχήθηκε θερμά και της αποκάλυψε ότι το φέσι της βρισκόταν στην φωλιά ενός πελαργού, υποδεικνύοντας μάλιστα το ακριβές σημείο, όπου λίγο αργότερα το βρήκε ευγνωμονώντας τον Άγιο. Ο Άγιος Σοφιανός κοιμήθηκε στις 26 Νοεμβρίου του 1711 μ.Χ.
Από το ουσιαστικό σοφία (πολυμάθεια, βαθιά γνώση).
Σύμφωνα με τον Σωκράτη (Πλάτωνος Κρατύλος) ‘σοφία’ σημαίνει ό,τι εφάπτεται (εγγίζει) την ‘φοράν’ (μετακίνηση). Αφήνει ταυτοχρόνως να νοηθεί ότι δεν είναι και τόσο καθαρή η ρίζα της. Αναφέρεται δε και σε ένα ρήμα που χρησιμοποιούσαν οι ποιητές ‘εσύθη’ για εκείνους που αρχίζουν να προχωρούν γρήγορα.
Αυτής λοιπόν της κίνησης ‘επαφήν’ σημαίνει η ‘σοφία’.
Αρχαίος Έλληνας Ολυμπιονίκης, από την Μεσσηνία Πελοποννήσου, στο Στάδιον Παίδων (Αγώνας ταχύτητας 600 ποδών κάτι σαν το σημερινό διακοσάρι) στην 118η Ολυμπιάδα το 304 π.Χ..
