Μαρτύρησε μαζί με άλλους 370 χριστιανούς στα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος. Κοντά στον ποταμό Τίγρη υπήρχαν ιαματικά λουτρά, στα οποία είχε πάει ο άρχων Ακυλίνος. Όταν έκανε θυσίες στο ναό της Ίσιδος οι 370 Χριστιανοί κρατούμενοι με υποκινητή τον Παράμονο έψαλλαν χριστιανικούς ύμνους Ο Ακυλίνος διέταξε τότε την μαζική εκτέλεσή τους.

Όνομα:	Παράμονος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία ελληνικά 'παρά' + 'μένω' =παραμένω και εννοεί αυτούς που παραμένουν.

Θανατώθηκε μαρτυρικά, αφού έχυσαν επάνω του καυτή ρητίνη.

Όνομα:	Φαίδρος
Ετυμολογία:	Από το επίθετο φαιδρός (φωτεινός, λαμπερός) που με αναβιβασμό του τόνου γίνεται Φαίδρος και σημαίνει "ο φωτεινός, ο χαρούμενος".

Έμπορος σιτηρών από τη Λυκαονία. Καταγγέλθηκε, το 270 μ.Χ., ως χριστιανός στον ηγεμόνα της Άγκυρας Φήλικα. Πέθανε κατά τη διάρκεια φρικτών βασανιστηρίων.

Όνομα:	Φιλούμενος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'φιλώ' και εννοεί τον αξιαγάπητο

Ο Όσιος Παγκόσμιος απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Παγκόσμιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'παν' + 'κόσμος' και σημαίνει αυτόν που ανήκει ή αφορά όλον τον κόσμο.

Υπήρξε μαθητής του Μεγάλου Αντωνίου και πήρε από τις αρετές και τα χαρίσματα εκείνου, η δε εγκράτεια του εικονίζεται κατά τον αυστηρότατο ασκητισμό. Πολλές φορές έμεινε νηστικός εντελώς, χωρίς καθόλου να ζημιωθεί η υγεία του ή να ελαττωθεί η πνευματική αντοχή του και η προθυμία του. Συχνά έλεγαν οι μοναχοί για οράματα, που εμφανίζονταν σ' αυτούς οι δαίμονες. Εκείνος τότε έλεγε: «εγώ φοβάμαι περισσότερα τα δαιμόνια, πού φωλιάζουν την υπερηφάνεια, τη φιλαργυρία, τη φιληδονία και άλλα παρόμοια πάθη. Αυτά είναι τα πιο επικίνδυνα δαιμόνια και πρέπει μεγάλη προσοχή προς αυτά». Ο όσιος Πιτυρούν απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Πιτυρεύς
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘πίτυρον’=φλούδα του αλεσμένου σιταριού, πίτουρο. Από την ίδια ρίζα προέρχεται και η λέξη πιτυρίδα καθώς και άλλες παρόμοιες.

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Παγκοσμία
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'παν' + 'κόσμος' και σημαίνει αυτήν που ανήκει ή αφορά όλον τον κόσμο.

Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα. Πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Παραμονή
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία ελληνικά 'παρά' + 'μένω' =παραμένω και εννοεί αυτούς που παραμένουν.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Πιτυρία
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘πίτυρον’=φλούδα του αλεσμένου σιταριού, πίτουρο. Από την ίδια ρίζα προέρχεται και η λέξη πιτυρίδα καθώς και άλλες παρόμοιες.

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό.

Όνομα:	Φαίδρα
Ετυμολογία:	Από το επίθετο φαιδρά (φωτεινή, λαμπερή) που με αναβιβασμό του τόνου γίνεται Φαίδρα και σημαίνει "η φωτεινή, η χαρούμενη".

Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Φιλουμένη
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'φιλώ' και εννοεί την αξιαγάπητη

Πέθανε ειρηνικά. Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες.

Όνομα:	Νικόλαος
Ετυμολογία:	Από τα ουσιαστικά νίκη και λαός και σημαίνει "αυτός για τον οποίο ο λαός πιστεύει ότι μπορεί να του φέρει τη νίκη".

Άγιος Άβιβος επίσκοπος Γεωργίας, Ιερομάρτυρας

Όνομα:	Άβιβος
Ετυμολογία:	Από το αρχικό όνομα του πρώτου μήνα 'Αβίβ' (σήμερα Νισάν) του Εβραϊκού έτους και σημαίνει ανοιξιάτικος. Από εδώ προέρχεται και το όνομα της νέας πρωτεύουσας του Ισραήλ 'Τελ Αβιβ'=Ανοιξιάτικος Λόφος.

Φίλος του συνονόματου του Βρενδανού του Αναχωρητή και ιδρυτής της μονής Μπιρ (Birr), στο Όφελυ (Offaly),στην κεντρική Ιρλανδία, την οποία υπηρέτησε σαν ηγούμενος.

Όνομα:	Βρένδας
Ετυμολογία:	Φαίνεται ότι έχει Ιρλανδικές, Γαελικές και Κελτικές ρίζες και σημαίνει τη λεπίδα του σπαθιού.

Ο Άγιος Διονύσιος, ήταν επίσκοπος Κορίνθου και έζησε το δεύτερο αιώνα μ.Χ. (περί το 160 μ.Χ.) στην εποχή του αυτοκράτορα Μάρκου Αυρηλίου. Κατά τον Μελέτιο ο Διονύσιος αυτός, ήταν άνδρας λόγιος, πολυμαθής και θεοσεβής. Μεριμνούσε όχι μόνο για το ποίμνιό του, αλλά και για τις άλλες εκκλησίες με τις οποίες επικοινωνούσε με επιστολές. Αυτή την επικοινωνία ο ιστορικός Ευσέβιος τη χαρακτηρίζει ως θεία διδασκαλία. Λέγεται ότι μαρτύρησε δια ξίφους.

Όνομα:	Διόνυσος
Ετυμολογία:	Το πρώτο συνθετικό ‘Διο’ του ονόματος του σημαίνει γιος του Δία, το δε δεύτερο ‘νυσος’ προέρχεται από τις Νύμφες τροφούς που τον παράδωσε ο Ερμής για να τον μεγαλώσουν, οι οποίες κατοικούσαν στη Νύσα της Μικράς Ασίας. Ο Σωκράτης χαριτολογώντας στον Κρατύλο του Πλάτωνα λέει ότι το όνομα σημαίνει αυτόν που δίνει τον οίνο. Και ότι θα μπορούσε να ονομαζόταν και Οιόνους γιατί γεμίζει το μυαλό μας με ‘οίησιν’, δηλαδή φαντασία, στοχασμό, διανόηση και κάμνει πολλούς από τους πίνοντας να νομίζουν ότι έχουν νουν, ενώ δεν έχουν.

Μάλλον καταγόταν από την πόλη της Δαμασκού και μαρτύρησε στην Περσία.

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Ο Άγιος Ουρβανός απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Ουρβανός
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό 'urbanus' =αστικός και κατ’ επέκταση ο καλλιεργημένος, ο εύχαρις, ο γλαφυρός

Εγκατέλειψε γυναίκα, παιδιά και συγγενείς, και έγινε μοναχός. Γύριζε την έρημο, τις πόλεις και τα χωριά, για να καταλήξει στην Αίγυπτο, όπου βρέθηκε νεκρός σε κάποιο ναό, φέροντας επάνω του βαρεία σίδερα. Όταν το είδε αυτό ο κόσμος, θαύμασε για την ασκητικότητά του. Έτσι κατασκεύασαν ξύλινη θήκη, όπου έβαλαν μέσα το σώμα του, μαζί με τα σίδερα πού έφερε όταν ζούσε.

Όνομα:	Μάρκος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό Μars - rtis (ο θεός Άρης των Ρωμαίων) και σημαίνει "ο φιλοπόλεμος".

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες για αυτόν τον Ρώσο όσιο

Όνομα:	Νεκτάριος
Ετυμολογία:	Από το νέκταρ (ποτό που έπιναν οι Θεοί του Ολύμπου) και σημαίνει "ο γλυκός όπως το νέκταρ".