Ο Όσιος Έρασμος καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας και έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού. Έγινε κληρικόςκαι διέπρεψε στη μέριμνα υπέρ των φτωχών και στο κήρυγμα του ευαγγελίου. Από τον πόθο να ελκύσει όσο γίνεται περισσότερες ψυχές στη ζωή του Χριστού επιδόθηκε σε ακατάπαυστες περιοδείες, στη διάρκεια των οποίων δίδασκε με ζήλο το λόγο του Θεού, που συνοδευόταν με θαύματα. Κάποτε είχε φτάσει στη σημερινή Αχρίδα, όπου είδε να κηδεύουν ένα παιδί. Το θέαμα τον συγκίνησε, διότι ο πατέρας του το είχε μονάκριβο και θρηνούσε πολύ. Πλησίασε λοιπόν το φέρετρο, προσευχήθηκε, και αφού έπιασε το χέρι του το ανέστησε. Το θαύμα κατέπληξε τους παρευρισκόμενους, και είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί απ' αυτούς, μαζί με το παιδί και τον πατέρα, να βαπτιστούν χριστιανοί. Κατόπιν δήλωσε στον αυτοκράτορα Μαξιμιανό, ότι άλλους θεούς, εκτός από τον αληθινό Θεό Ιησού Χριστό, δεν γνωρίζει. Τότε υποβλήθηκε σε σκληρά μαρτύρια και ρίχτηκε στη φυλακή. Αργότερα όμως ελευθερώθηκε και εξακολούθησε την αποστολική του διακονία, μέχρι τα βαθιά γεράματα. Πέθανε ειρηνικά στην πόλη Χερμελία και αξιώθηκε μάλιστα, να δει πριν πεθάνει, σε όραμα, στεφάνι υπέρλαμπρο που κατέβαινε από τον ουρανό προς αυτόν.

Όνομα:	Έρασμος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα ‘ερώ’=αγαπώ, ερωτεύομαι και σαν επίθετο εράσμιος σημαίνει τον αξιαγάπητο.

Ο Άγιος Μάρτυς Αλκιβιάδης έζησε το 2ο αιώνα μ.Χ. στη Γαλλία. Επειδή ήταν Χριστιανός συνελήφθη και ετελειώθηκε μαρτυρικά, το 177 μ.Χ., επί αυτοκράτορος Μάρκου Αυρηλίου (161 - 180 μ.Χ.), στην πόλη της Λυών.

Όνομα:	Αλκιβιάδης
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'αλκή'=δύναμη, ισχύς και 'βίος'=ζωή που δίνουν το όνομα Αλκίβιος=δυναμικός, ισχυρός και την κατάληξη '-άδης' που δηλώνει αυτόν που ανήκει στον Αλκίβιο.

Τελειώθηκαν μαρτυρικά, μαζί με άλλους Μάρτυρες, το 177 μ.Χ., επί αυτοκράτορος Μάρκου Αυρηλίου (161 - 180 μ.Χ.), στη Λυών τής Γαλλίας.

Όνομα:	Άτταλος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'ατάλλω'=αναθρέφω παιδί και σημαίνει απαλός, τρυφερός

Όνομα:	Δημήτριος
Ετυμολογία:	Από το Δη (Γη) και μήτηρ ("μητέρα Γη") και σημαίνει "αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα".

Όνομα:	Ευγένης
Ετυμολογία:	Από τα ευ και γένος και σημαίνει "αυτός που έχει ευγενική καταγωγή, ευγενικούς τρόπους".

Μαρτύρησε στο Βελιγράδι

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Λέανδρος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'λεώς' (λαός) και 'ανήρ' (ανδρός) και σημαίνει ο "ανδρείος του λαού".

Οι Άγιοι Ιερομάρτυρες Μαρκελλίνος και Πέτρος μαρτύρησαν, το 304 μ.Χ., κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.). Ναός αυτών ανοικοδομήθηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο στη Ρώμη.

Όνομα:	Μάρκος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό Μars - rtis (ο θεός Άρης των Ρωμαίων) και σημαίνει "ο φιλοπόλεμος".

Εικονολάτρης Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ο οποίος απομακρύνθηκε από τον θρόνο του από τον εικονομάχο Αυτοκράτορα Λέοντα Ε’ τον Αρμένιο. Πέθανε ταλαιπωρημένος στις 2 Ιουνίου 822 μ.Χ.

Όνομα:	Νικηφόρος
Ετυμολογία:	Από το νίκη και το φέρω και σημαίνει αυτόν που φέρνει τη νίκη, τον τροπαιοφόρο.

Μαρτύρησαν τον 2ο μ.Χ. αιώνα

Όνομα:	Φωτεινός
Ετυμολογία:	Από το επίθετο "φωτεινός" και σημαίνει "λαμπερός, γεμάτος φως".Κατά μια άλλη έννοια καθαρός, αυτός που έχει προφητικές ικανότητες.

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από γονείς επίσημους, τον δρουγγάριο Νικηφόρο και τη Μαρία. Ανατράφηκε με ευσέβεια στη Βιζύη τη Θράκης και εκάρη μοναχός από τον αδελφό του Συμεών. Ήταν ευσεβής, ελεήμων και ασκητικότατος. Απεβίωσε ειρηνικά και το τίμιο λείψανο του κατατέθηκε στη Μονή της Θεοτόκου της Κορώνης.

Όνομα:	Μαρίνος
Ετυμολογία:	Από την λατινική λέξη 'marinus' και σημαίνει "ο θαλασσινός".