(330 - 232 π.Χ.) Αρχαίος Έλληνας στωικός φιλόσοφος από την Άσσο της Τρωάδας, μαθητής και διάδοχος του Ζήνωνα του Κιτιέα (Κίτιον - αρχαία πόλη και βασίλειο της Κύπρου, η σημερινή Λάρνακα). Ονομάστηκαν στωικοί διότι ο Ζήνων δίδασκε στην ‘Ποικίλη Στοά’.

Αθωώθηκε όταν κατηγορήθηκε ότι μπορεί να ζούσε από ύποπτους πόρους, οι δε δικαστές του Αρείου Πάγου τον τίμησαν για την εντιμότητά του και την αφοσίωση του στη φιλοσοφία με την χορηγία ενός ποσού 10 μνων, το οποίο όμως ο δάσκαλός του, Ζήνων, δεν του επέτρεψε να δεχθεί.

Ξεκίνησε την πυγμαχία την οποία όμως εγκατέλειψε για χάρη της φιλοσοφίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι λόγω της μεγάλης σωματικής του διάπλασης τον είχαν ονομάσει ‘δεύτερο Ηρακλή’.

Φαίνεται ότι, αντιγράφοντας τον δάσκαλό του Ζήνωνα, πέθανε στο 99 του χρόνια με πλήρη αποχή από οποιουδήποτε είδους σίτιση.

Ένα δικό του απόφθεγμα λέει

"Αν θέλεις να σε σέβονται, πρέπει πρώτα εσύ να σέβεσαι τον εαυτό σου."