Μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Ηλιογάβαλου (218 - 222 μ.Χ.). Ο Άγιος Μελέτιος, ο αρχηγός ας πούμε της μαρτυρικής αυτής σειράς, υπηρετούσε στρατιώτης μαζί με δύο άλλους Αγίους τον Στέφανο και τον Ιωάννη. Καταγγέλθηκαν ότι πίστευαν στο Χριστό και διατάχτηκαν να τον αρνηθούν. Επειδή όμως δεν το έπραξαν, υποβλήθηκαν σε φρικτά βασανιστήρια. Τελικά τον μεν Μελέτιο απαγχόνισαν, τους δε Στέφανο και Ιωάννη αποκεφάλισαν. Αλλά ο Σεραπίων ο ειδωλολάτρης, όταν είδε τον Άγιο Μελέτιο με την προσευχή του να συντρίβει τα είδωλα του ναού, πίστεψε. Επίσης ο Καλλίνικος ο μάγος, όταν είδε και αυτός ότι ο Μελέτιος δεν έπαθε τίποτα από το θανατηφόρο δηλητήριο πού του είχαν ποτίσει, πίστεψε και αυτός. Και οι δύο αφού ομολόγησαν σταθερά το Χριστό, αποκεφαλίστηκαν. Όμως, στη θέα του μαρτυρίου τους, πίστεψαν και έδωσαν τη ζωή τους για το Χριστό, δώδεκα κόμιτες και Τριβούνοι, τρεις γυναίκες, η Μαρκιανή, η Παλλαδία και η Σωσάννη, δύο νήπια, ο Κυριάκος και ο Χριστιανός, και ακολούθησε ένα πλήθος μαρτύρων πού ο αριθμός τους φτάνει έντεκα χιλιάδες διακόσιοι οκτώ Μάρτυρες (11.208)!

Mαρκιανή Σωσάννα και Παλλαδία, Ξυλοκτονούνται μη θύουσαι Παλλάδι.