Δεν βρήκαμε στοιχεία.

Όνομα:	Νεοφύτα
Ετυμολογία:	Από το νέος και φυτόν (φύομαι= φυτρώνω) και σημαίνει "καινούργια βλάστηση, το καινούργιο βλαστάρι". Η νεοφώτιστη.

Δεν βρήκαμε άλλα στοιχεία

Όνομα:	Αντίγονος
Ετυμολογία:	Από την πρόθεση αντί και γίγνομαι (γεννιέμαι) 1. πιστή απομίμηση της γενιάς, απόγονος. 2. αντιδραστικός 3. Αυτός που είναι ισάξιος με τον γεννήτορα πατέρα του.

Οι Άγιοι Κοσμάς, Δαμιανός, Λεόντιος, Άνθιμος και Ευπρέπιος (ή Eυτρόπιος) ήταν μεταξύ τους κατά σάρκα, αλλά και κατά πνεύμα αδέλφια από την Αραβία. Ευσεβείς και οι πέντε, από τον αυτό εμπνεόμενοι θείο ζήλο και από τα αυτά κινούμενοι φιλάνθρωπα αισθήματα, όχι μόνο πολλές αγαθοεργίες είχαν επιτελέσει με την ιατρική τους τέχνη, αλλά και πολλούς είχαν ελκύσει στη χριστιανική πίστη. Καταγγέλθηκαν γι' αυτό και συνελήφθηκαν κατά τον επί Διοκλητιανού διωγμό στη Λυκία από τον ηγεμόνα εν Αιγαίς Λυσία. Μετά από πολλά βασανιστήρια, υπέστησαν τον δια αποκεφαλισμού θάνατο.

Όνομα:	Δαμιανός
Ετυμολογία:	Στα αρχαία Ελληνικά το μόνο όνομα που προσφέρεται σαν πιθανή ετυμολογική ρίζα του ‘Δαμιανός’ είναι το Δάμων. Προσθέτοντας την, Βυζαντινο-Λατινικής προέλευσης, κατάληξη -ιανός το κάνει να σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Δάμωνα. Εύκολα θα μπορούσαμε, ίσως, να υποθέσουμε ότι προέχεται από το ρήμα δαμέω=δαμάζω και σημαίνει αυτόν που διαθέτει τα προσόντα που απαιτούνται για την καθοδήγηση του λαού.

Οι Άγιοι Κοσμάς, Δαμιανός, Λεόντιος, Άνθιμος και Ευπρέπιος (κάποιοι, μάλλον λανθασμένα, αναφέρονται σ' αυτόν και με το όνομα Eυτρόπιος) ήταν μεταξύ τους κατά σάρκα, αλλά και κατά πνεύμα αδέλφια από την Αραβία. Ευσεβείς και οι πέντε, από τον αυτό εμπνεόμενοι θείο ζήλο και από τα αυτά κινούμενοι φιλάνθρωπα αισθήματα, όχι μόνο πολλές αγαθοεργίες είχαν επιτελέσει με την ιατρική τους τέχνη, αλλά και πολλούς είχαν ελκύσει στη χριστιανική πίστη. Καταγγέλθηκαν γι' αυτό και συνελήφθηκαν κατά τον επί Διοκλητιανού διωγμό στη Λυκία από τον ηγεμόνα εν Αιγαίς Λυσία. Μετά από πολλά βασανιστήρια, υπέστησαν τον δια αποκεφαλισμού θάνατο.

Όνομα:	Ευπρέπειος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις ‘ευ’ και ‘πρέπω’ και σημαίνει αυτόν που εμφανίζεται και συμπεριφέρεται σύμφωνα με τα καθιερωμένα κοινωνικά πρότυπα

Οι Άγιοι Κοσμάς, Δαμιανός, Λεόντιος, Άνθιμος και Ευπρέπιος (ή Eυτρόπιος) ήταν μεταξύ τους κατά σάρκα, αλλά και κατά πνεύμα αδέλφια από την Αραβία. Ευσεβείς και οι πέντε, από τον αυτό εμπνεόμενοι θείο ζήλο και από τα αυτά κινούμενοι φιλάνθρωπα αισθήματα, όχι μόνο πολλές αγαθοεργίες είχαν επιτελέσει με την ιατρική τους τέχνη, αλλά και πολλούς είχαν ελκύσει στη χριστιανική πίστη. Καταγγέλθηκαν γι' αυτό και συνελήφθηκαν κατά τον επί Διοκλητιανού διωγμό στη Λυκία από τον ηγεμόνα εν Αιγαίς Λυσία. Μετά από πολλά βασανιστήρια, υπέστησαν τον δια αποκεφαλισμού θάνατο.

Όνομα:	Κοσμάς
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ουσιαστικό κόσμος (στολισμός,κόσμημα) και σημαίνει "αυτός που αγαπάει την τάξη, τον στολισμό".

Δεν βρήκαμε άλλα στοιχεία

Όνομα:	Νικομήδης
Ετυμολογία:	Από το 'νίκη' και 'μέδω' = βασιλεύω και σημαίνει τον νικητή βασιλιά.

Στην τοποθεσία «Άργαλα» της Λέσβου βρέθηκε σε ανασκαφές κατά το 1931 μ.Χ., σταυρόσχημο μαρτύριο με δύο τάφους, που περιείχαν οστά θρυμματισμένα. Επίσης στον ίδιο χώρο βρέθηκαν τα ερείπια μεγάλης βασιλικής με βαπτιστήριο, που θεωρούνται κτίσματα του ΣΤ' αιώνος μ.Χ. Πάνω στα ερείπια αυτά υπήρχε το παλαιό εξωκκλησάκι της Αγίας Ευπρέπειας, που υπάρχει και σήμερα. Επειδή στον κατάλογο των αγίων της Εκκλησίας δεν υπάρχει αγία με το όνομα αυτό, παραμένει το ερώτημα μήπως μαρτύρησε στη Λέσβο κάποια άγνωστη σε μας αγία με το όνομα αυτό και εξηγείται έτσι η ύπαρξη του παλαιού αυτού ναϋδρίου στο όνομα της.

Για χριστιανική εορτή παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό.

Όνομα:	Ευπρεπεία
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις ‘ευ’ και ‘πρέπω’ και σημαίνει αυτήν που εμφανίζεται και συμπεριφέρεται σύμφωνα με τα καθιερωμένα κοινωνικά πρότυπα

Για χριστιανική εορτή παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Νικομήδη
Ετυμολογία:	Από το 'νίκη' και 'μέδω' = βασιλεύω και σημαίνει τη νικήτρια βασίλισσα

Ο πρώτος από τους δώδεκα μικρούς προφήτες (Ωσηέ (770-725 π.Χ), Ιωήλ (825 π.Χ), Αμώς (750 π.Χ), Αβδιού (685 π.Χ), Ιωνάς (783-745 π.Χ), Μιχαίας (740-700 π.Χ), Ναούμ (640 π.Χ), Αββακούμ (600 π.Χ), Σοφονίας (640-610 π.Χ), Αγγαίος (520 π.Χ), Ζαχαρίας (520 π.Χ), Μαλαχίας (400 π.Χ).

Ο Ωσηέ ήταν ψυχή γεμάτη από ζήλο για το θείο Νόμο, γι' αυτό και στο προφητικό του βιβλίο καταγγέλλει ευθέως το λαό του Ισραήλ, που είχε μολυνθεί από την ειδωλολατρία. Οι συμβολισμοί του θεωρούνται δυσεξήγητοι, αλλά σαφέστατα εκδηλώνει την πίστη του στο Σωτήρα Χριστό. Μάλιστα ο ίδιος ο Χριστός προς τους Φαρισαίους χρησιμοποιεί τον Ωσηέ κηρύττοντας "Ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν καὶ ἐπίγνωσιν Θεοῦ ἢ ὁλοκαυτώματα". Ο Ωσηέ λέγεται ότι έζησε 75 χρόνια.

Όνομα:	Ωσηέ
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό 'הוֹשֵׁעַ' και σημαίνει 'ο Θεός σώζει, απελευθερώνει'

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες.

Όνομα:	Ισιδώρα
Ετυμολογία:	Από το όνομα Ίσις (αιγυπτιακή θεότητα) και το ουσιαστικό δώρο και σημαίνει "δώρο της Ίσιδας".

Ο τολμηρός και ελεύθερος στο φρόνημα και το λόγο Οσιομάρτυρας Ανδρέας, καταγόταν από την Κρήτη και έζησε τον 8ο αιώνα μ.Χ. επί αυτοκράτορας Κωνσταντίνου Ε' του Κοπρώνυμου.

Όταν αυτός ξεκίνησε διωγμό κατά των αγίων εικόνων, ο Ανδρέας πληροφορήθηκε τα έκτροπα που γίνονταν εναντίον εκείνων που τις προσκυνούσαν, γι' αυτό άφησε την Κρήτη και πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Και όταν είδε από κοντά τη βία κατά των ορθοδόξων, αισθάνθηκε την ανάγκη από Ιερή αγανάκτηση να ελέγξει τον ίδιο τον αυτοκράτορα. Και η ευκαιρία του δόθηκε όταν ο Κωνσταντίνος ο Ε' βγήκε από το παλάτι, στην επιστροφή ο Ανδρέας παραφύλαξε και με θάρρος τον πλησίασε και τον ρώτησε: «ἄρα χριστιανὸς εἰ, βασιλεῦ;». Ο Κωνσταντίνος έμεινε εμβρόντητος στην αρχή. Αλλά έπειτα εξοργισμένος διέταξε να τον συλλάβουν. Η διαταγή εκτελέστηκε και μάλιστα ένας από τους υπασπιστές κτύπησε τον Ανδρέα και συγχρόνως τον ρώτησε: «οὕτως ἐδιδάχθης ἀτιμάζειν τὸν βασιλέα;». Και ο Ανδρέας του απάντησε με τον εξής αθάνατο λόγο: «οὐδεὶς ἁμαρτάνει βασιλέα ἐλέγχων παρανομοῦντα». Θυμωμένος τότε ακόμα περισσότερο ο βασιλιάς, διέταξε και μαστίγωσαν άγρια τον Ανδρέα. Έπειτα τον παρέδωσαν σε όχλο εικονομάχων, που τον έσυραν επάνω σε κοφτερές πέτρες. Κατόπιν κάποιος αγροίκος ψαράς με κοφτερό τσεκούρι, έκοψε το πόδι του αγίου και έτσι μετά από λίγο πέθανε.

Το λείψανό του το έριξαν σε ακάθαρτο τόπο, αλλά ορθόδοξα χέρια το πήραν νύκτα και το έθαψαν ευλαβικά σε τόπο ονομαζόμενο «τῆς Κρίσεως».

Όνομα:	Ανδρέας
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ουσιαστικό ανήρ (γενική ανδρός) και σημαίνει "ο ανδρείος, ο πραγματικός άνδρας".

Οι Άγιοι Κοσμάς, Δαμιανός, Λεόντιος, Άνθιμος και Ευπρέπιος (ή Eυτρόπιος) ήταν μεταξύ τους κατά σάρκα, αλλά και κατά πνεύμα αδέλφια από την Αραβία. Ευσεβείς και οι πέντε, από τον αυτό εμπνεόμενοι θείο ζήλο και από τα αυτά κινούμενοι φιλάνθρωπα αισθήματα, όχι μόνο πολλές αγαθοεργίες είχαν επιτελέσει με την ιατρική τους τέχνη, αλλά και πολλούς είχαν ελκύσει στη χριστιανική πίστη. Καταγγέλθηκαν γι' αυτό και συνελήφθηκαν κατά τον επί Διοκλητιανού διωγμό στη Λυκία από τον ηγεμόνα εν Αιγαίς Λυσία. Μετά από πολλά βασανιστήρια, υπέστησαν τον δια αποκεφαλισμού θάνατο.

Όνομα:	Άνθιμος
Ετυμολογία:	Από το άνθος και σημαίνει "ο ανθηρός".

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Θεοφάνης
Ετυμολογία:	Aπό το Θεός και φαίνω. Σημαίνει "η φανέρωση του Θεού". Αυτός στον οποίο φανερώνεται ο Θεός.

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Κοσμάς
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ουσιαστικό κόσμος (στολισμός,κόσμημα) και σημαίνει "αυτός που αγαπάει την τάξη, τον στολισμό".

Ο Λάζαρος λέγετι ότι ήταν αδελφικός φίλος του Ιησού τον οποίο είχε φιλοξένησει πολλές φορές στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα. Στην τελευταία του επίσκεψη βρήκε τον Λάζαρο πεθαμένο τέσσερις μέρες. Ο Ιησούς παρηγόρησε τις αδελφές του, Μάρθα και Μαρία και ζήτησε να δει το τάφο. Όταν έφθασε στο μνημείο, δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα του και με δυνατή φωνή είπε: «Λάζαρε, Δεύρο (βγες) έξω».

Λέγεται ότι τότε ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια. Τελείωσε τον επίγειο βίο του στην Κύπρο όπου κατέφυγε για να αποφύγει τους διωγμούς των Ιουδαίων. Χειροτονήθηκε Επίσκοπος Κιτίου (σημερινή Λάρνακα της Κύπρου) από τους Αποστόλους Παύλο και Βαρνάβα. στον τάφο του λέγεται ότι έγραφε: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού». Το λείψανο του επειδή θεωρήθηκε πολύ σημαντικό μετεφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον Αυτοκράτορα Λέοντα το Σοφό, ο οποίος σε ένδειξη ευγνωμοσύνης κήρυξε την εκκλησία της Κύπρου σαν αυτοκέφαλη δίνοντας το δικαίωμα στον εκάστοτε αρχιεπίσκοπο να κρατά αυτοκρατορική ράβδο και να υπογράφει με κόκκινο μελάνι.

Πάνω από τον τάφο του στη σημερινή πόλη της Λάρνακας, κτίστηκε ο σημερινός καθεδρικός ναός της πόλης.

Όνομα:	Λάζαρος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα 'Ελεάζαρ' και σημαίνει «ο Θεός τον έχει βοηθήσει».

Οι Άγιοι Κοσμάς, Δαμιανός, Λεόντιος, Άνθιμος και Ευπρέπιος (ή Eυτρόπιος) ήταν μεταξύ τους κατά σάρκα, αλλά και κατά πνεύμα αδέλφια από την Αραβία. Ευσεβείς και οι πέντε, από τον αυτό εμπνεόμενοι θείο ζήλο και από τα αυτά κινούμενοι φιλάνθρωπα αισθήματα, όχι μόνο πολλές αγαθοεργίες είχαν επιτελέσει με την ιατρική τους τέχνη, αλλά και πολλούς είχαν ελκύσει στη χριστιανική πίστη. Καταγγέλθηκαν γι' αυτό και συνελήφθηκαν κατά τον επί Διοκλητιανού διωγμό στη Λυκία από τον ηγεμόνα εν Αιγαίς Λυσία. Μετά από πολλά βασανιστήρια, υπέστησαν τον δια αποκεφαλισμού θάνατο.

Όνομα:	Λεοντεύς
Ετυμολογία:	Από τη λέξη 'λέων', γόνος λιονταριού

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Λουκάς
Ετυμολογία:	Λουκάς από το αρχαίο ελληνικό Λύκιος που σημαίνει φωτεινός. Από το 'λύκη'= φως, εξού και λυκαυγές, το φως της αυγής. Η κατάληξη '-ιανός' υποδεικνύει ότι ανήκει στον Λουκά.

Άγιοι Αντίγονος, Λουκιανός, Τερέντιος, Νικομήδης και Θεοφάνης

Όνομα:	Τερεντίων
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Terentius' που προέρχεται από τη Λατινική λέξη 'tero'=τρίβω και την αρχαία Λατίνα θεά 'Terensis' που ήταν η προστάτιδα του αλωνίσματος. Μια παλιά διαδικασία που έφτασε μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα όπου τα θερισμένα στάχυα αλωνίζονταν (τρίβονταν) για να χωρίσει ο σανός από το σιτάρι. Παρατίθεται σχετική εικόνα.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Κοσμία
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ουσιαστικό κόσμος (στολισμός, κόσμημα) και σημαίνει "αυτήν που αγαπάει την τάξη, το στολισμό".