Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα, για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Βαλσαμία
Ετυμολογία:	.Από τη λέξη βάλσαμο που είναι αρωματικό και ιαματικό βότανο και εννοεί την γοητευτική σαν άνθος και ωφέλιμη σαν βότανο. Όσον αφορά ονόματα αγίων που το λάμδα 'λ' αντικαταστάθηκε με ρο 'ρ' όπως Βάρσος και Βάρσα πιθανόν να προέρχονται από την Ινδική γλώσσα 'Χίντι', και σημαίνουν βροχή, βροχερός, ή περίοδος των βροχών.

Ο Όσιος Βάρσος έζησε μετά τα μέσα του 4ου αι μ.Χ., και ήταν φανατικός πολέμιος του αρειανισμού.

Ο αυτοκράτορας Ουάλης, υπερασπιστής του Αρείου, τον εξόρισε στο νησί Άρανδον. Μεταφέρθηκε μετά στην Οξύρρυγχο (ή Ολορόγγο) της Αιγύπτου. Κλείστηκε τελικά σ' ένα φρούριο κοντά στο Αλγέρι, όπου και πέθανε.

Σύμφωνα με το συναξαριστή σώζεται ακόμη η κλίνη του στην Άρανδο, που τιμάται από τους ντόπιους για τα εκτελούμενα δι' αυτής θαύματα.

Όνομα:	Βαλσάμων
Ετυμολογία:	Από τη λέξη βάλσαμο που είναι αρωματικό και ιαματικό βότανο και εννοεί τον γοητευτικό σαν άνθος και ωφέλιμο σαν βότανο. Όσον αφορά ονόματα αγίων που το λάμδα 'λ' αντικαταστάθηκε με ρο 'ρ' όπως Βάρσος και Βάρσα πιθανόν να προέρχονται από την Ινδική γλώσσα 'Χίντι', και σημαίνουν βροχή, βροχερός, ή περίοδος των βροχών.

Όνομα:	Ευθύμιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'ευ' και 'θυμός'=ψυχική διάθεση και σημαίνει τον πρόσχαρο, αυτόν που έχει ευχάριστη διάθεση.

Γνωστή και σαν Τερέζα του Ιησού η Αγία Τερέζα ήταν μια από τις σπουδαιότερες γυναικείες μορφές της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.

Γεννήθηκε στην Avila, της Δυτικο-κεντρικής Ισπανίας. Έγραψε αρκετά βιβλία με επιρροή, συμπεριλαμβανομένων των "Το Εσώτερο Κάστρο" και την "Αυτοβιογραφία" της που τώρα θεωρούνται αριστουργήματα.

Η Αγία Τερέζα εισήγαγε την Αναμόρφωση του Τάγματος των Καρμηλιτών, που επανέφερε τον πρωταρχικό χαρακτήρα της περισυλλογής της τάξης των Καρμηλιτών, και ενέπνευσε τον Άγιο Ιωάννη του Σταυρού να αναλάβει μια παρόμοια αναμόρφωση για τους άνδρες. Το 1970 ανακηρύχθηκε από τον Πάπα Παύλο τον VI, Διδάκτωρ της Εκκλησίας, ένα από τα 33 άτομα, και η πρώτη γυναίκα, που τιμήθηκε με αυτόν τον τίτλο.

Από την αυτοβιογραφία της είναι παρμένο το ακόλουθο απόσπασμα από το οποίο εμπνεύστηκε ο καλλιτέχνης το περίφημο γλυπτό που παρουσιάζεται στην εικόνα μας. "Είδα στα χέρια του ένα μακρύ χρυσό δόρυ, και στην άκρη του μιά μικρή φωτιά. Με αυτό με διαπέρασε επανειλημμένως ως τα σωθικά μου. Όταν το τράβηξε έξω με άφησε να φλέγομαι με έναν μεγάλο έρωτα προς τον Θεό. Ο πόνος ήταν τόσο δυνατός ώστε με έκανε να βογγώ, και η γλύκα του τόσο κατακλυσμική, που παρακαλούσα να μην τελειώσει."

Όνομα:	Θηρεσία
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'θήρα'=κυνήγι και σημαίνει την κυνηγό.

Ο Άγιος Λουκιανός καταγόταν από τα Σαμόσατα της Συρίας και ήταν γόνος ευσεβούς οικογενείας. Έλαβε την απαραίτητη μόρφωση και μετά το θάνατο των γονέων του, σε ηλικία 12 ετών, μοίρασε την περιουσία του στους πτωχούς. Εντρύφησε στην μελέτη της Αγίας Γραφής και όντας γνώστης της εβραϊκής, διόρθωσε και συμπλήρωσε τις μεταφράσεις των Ο΄, του Ακύλα, του Συμμάχου και του Διοκλητιανού επί τη βάσει του πρωτοτύπου, δωρίζοντας την μετάφρασή του στην εκκλησία της Νικομηδείας. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στην Αντιόχεια και διακρίθηκε για την ζέση του κηρύγματός του, με το οποίο παρακινούσε τους πιστούς στο μαρτύριο. Όταν πληροφορήθηκε ότι ο Διοκλητιανός καταδίωκε στη Νικομήδεια τους Χριστιανούς εγκατέλειψε την Αντιόχεια και πήγε εκεί για να τους συμπαρασταθεί. Συνελήφθη όμως από τον Διοκλητιανό, φυλακίσθηκε και ετελεύτησε από πείνα.

Όνομα:	Λουκάς
Ετυμολογία:	Λουκάς από το αρχαίο ελληνικό Λύκιος που σημαίνει φωτεινός. Από το 'λύκη'= φως, εξού και λυκαυγές, το φως της αυγής. Η κατάληξη '-ιανός' υποδεικνύει ότι ανήκει στον Λουκά.

Ορισμένες πηγές τον αναφέρουν σαν Επίσκοπο Κύπρου.

Αξιόλογος μοναχός που αποδέχθηκε το διορισμό του σε επισκοπικό θρόνο αλλά μετανιωμένος παραιτήθηκε και αφοσιώθηκε στο μοναχισμό. Απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Σαβίνος
Ετυμολογία:	Αυτός που προέρχεται από τη χώρα των Σαβίνων (Σαβίνη), γειτονική των Ρωμαίων. Αυτοί θεωρούσαν ότι ήταν απόγονοι των Λακεδαιμονίων και γι' αυτό, όπως τους Σπαρτιάτες, δεν έκτιζαν τείχη για να προστατευθούν. Η κατάληξη -ιανός δηλώνει αυτόν που ανήκει στον Σαβίνο.