|
|
Τραγουδιστής: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Συνθέτης: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Στιχουργός: Ισαάκ Σούσης
Χρονολογία: 2010
Μέσα στη ζούγκλα ανάβεις μόνη τη φωτιά σου .
Μεσ’ στην ανία πειθαρχείς σαν κουρδισμένη.
Κανείς δεν ξέρει ακριβώς το πρόγραμμά σου
κι εσύ κανέναν να μπορεί να περιμένει.
Τα αγοράκια που κρεμιούνται στα κλαδιά σου
και τα κοιτάζεις το πρωί με υπομονή,
πες μου, τα νιώθεις σαν εχθρούς ή σαν παιδιά σου;
Κάποιες στιγμές είσαι για όλα ικανή.
Μονάχα εκτόνωση του εφήμερου πάθους
στην υπερένταση του σίγουρου λάθους,
ψάχνεις επίμονα μια πόρτα στον τοίχο,
φωνάζεις μέσα σου «Ξανά θα αποτύχω».
Και η περιφρόνηση σαν λάβα σκεπάζει
χιλιάδες άγνωστους μια πόλη που αδειάζει,
δίνεσαι σ’ όλους με την ίδια κακία.
Πότε κατάθλιψη και πότε μανία.
Τώρα στου κόσμου θα διακρίνεις τις ρυτίδες
πόσο μακριά μπορεί να πάει η μοναξιά σου.
Δεν περισσεύουν στο πέλαγος σανίδες,
δεν προλαβαίνεις να στεγνώσεις τα μαλλιά σου.
Κρατάς για σένα μία πλάτη γυρισμένη
η εξουσία είναι αγάπη ατροφική
Το «πάνω χέρι, κάτω χέρι» δε σου βγαίνει
μα όλοι έχουνε την ίδια τακτική.
Μετράς μονάχη τα θηρία που φεύγουν,
όσους ξανοίχτηκες και τώρα αποφεύγουν,
είναι ένας τρόπος σου κι αυτός να ξεκόβεις
μέσα απ’ τη ζούγκλα σου δρόμο να κόβεις.
Και η περιφρόνηση σαν λάβα σκεπάζει
χιλιάδες άγνωστους, μια πόλη που αδειάζει
και δεν τους έχεις πια ανάγκη καμία,
πέθανες μέσα σου με ψυχραιμία .
Αύριο έχει μια έκλειψη λένε,
ένα σκοτάδι για μάτια που καίνε.
Αύριο γίνεσαι και συ τριάντα .
Μακάρι η έκλειψη νάναι για πάντα.
Και η περιφρόνηση σαν λάβα σκεπάζει
χιλιάδες άγνωστους, μια πόλη που αδειάζει.
Μέσα στην έκλειψη η ζούγκλα παγώνει,
Μόνη σου φώτισες και κάηκες μόνη.
|
