Γεννήθηκε το 399 μ.Χ. και ήταν θυγατέρα των βασιλέων Αρκαδίου και Ευδοκίας και αδελφή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β' του Μικρού. Κάποιοι την χαρακτήρισαν σαν μέγαιρα, είναι δε γνωστή σαν η έγγαμη «παρθένα» αυτοκράτειρα. Όποιος έχει όρεξη να διαβάσει τα βιογραφικά της θα την λυπηθεί σαν θύμα καλόγερων που την ανάγκασαν σαν παιδίσκη να πάρει όρκο παρθενίας, τον οποίο, παρασκηνιακά ποτέ δεν τήρησε, αλλά την κατάτρεχε σε όλη της της την ζωή.

Το 414 μ.Χ. αναγορεύθηκε Αυγούστα και ανέλαβε την εξουσία του κράτους. Όταν, κατά το έτος 429 μ.Χ., ο Πατριάρχης Νεστόριος (428 - 431 μ.Χ.) παρουσίασε τη γνωστή αίρεσή του, επικεφαλής των αντιπάλων του τάχθηκε ο Άγιος Κύριλλος, Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας. Και ο μεν Θεοδόσιος, έχοντας ήδη αναλάβει την βασιλική αρχή, υποστήριζε τον αιρεσιάρχη Νεστόριο, ωθούμενος από τον Χρυσάφιο, η δε Πουλχερία ήταν με το μέρος του Αγίου Κυρίλλου και κατόρθωσε να πείσει τον αδελφό της να συγκαλέσει την Γ' Οικουμενική Σύνοδο, που συνήλθε στη Χαλκηδόνα, το έτος 431 μ.Χ. και καταδίκασε τους αιρετικούς.

Στα 51 της παντρεύτηκε τον σύζυγό της, Μαρκιανό, που είχε υποσχεθεί ότι θα σεβότανε τον όρκο παρθενίας της. Κάλυψε τους δολοφόνους της Υπατίας. Με δικές της ενέργειες συγκλήθηκε η Δ’ Οικουμενική Σύνοδος στην οποία εμφανίστηκε ή ίδια μπροστά στους συνοδικούς επισκόπους και επέβαλε τις απόψεις της, που κατέληξαν ότι η Μαρία της Ναζαρέτ είχε γεννήσει τον ίδιο τον Θεό. Οπότε ονομάστηκε Θεοτόκος.

Η Πουλχερία ήταν θρησκόληπτη και παρόλες τις κακίες που της καταλογίζονται η Εκκλησία την αναγόρευσε Αγία.

Κοιμήθηκε με ειρήνη στις 10 Σεπτεμβρίου 453 μ.Χ. και ο Άγιος Μαρκιανός το 457 μ.Χ.