Μητέρα των Αγίων, Μέγα Βασίλειου, Γρηγόριου Νύσσης, Πέτρου Σεβαστείας, μοναχής Μακρίνας και μοναχού Ναυκράτιου.
Τελείωσε τη ζωή της ως μοναχή με ηγουμένη τη θυγατέρα της Οσία Μακρίνα.

Όνομα:	Εμμέλεια
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'εν' και 'μέλος'=μελωδία, τραγούδι και σημαίνει "αυτήν που έχει αρμονία, μελωδικότητα".

Μάρτυρας της Αιθιοπίας.

Όνομα:	Γιεσάκ
Ετυμολογία:	Το αντίστοιχο του Εβραϊκού Ισαάκ στα Αιθιοπικά, Κοπτικά και σημαίνει χαμογελαστός

Ο Άγιος Μάρτυς Νατάλιος μαρτύρησε διά σπάθης.

Όνομα:	Νατάλιος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό επίθετο 'natalis' και σημαίνει "αυτός που έχει σχέση με τη γέννηση", ο γενέθλιος.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Βενανδία
Ετυμολογία:	Από τα Λατινικά ‘venor’=κυνηγώ και ‘venatio’=το κυνήγι

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Γιεσακία
Ετυμολογία:	Το αντίστοιχο γυναικείο του Εβραϊκού Ισαάκ στα Αιθιοπικά, Κοπτικά και σημαίνει χαμογελαστή. Υπόψη δεν υπάρχει τέτοιο γυναικείο όνομα στα Εβραϊκά.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Εμμέλειος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'εν' και 'μέλος'=μελωδία, τραγούδι και σημαίνει "αυτόν που έχει αρμονία, μελωδικότητα".

Γεννήθηκε στη Γαλλία και έζησε τον 4ο και 5ο αιώνα μ.Χ. Πρεσβύτερος αδελφός του αγίου Ονωράτου, συνδέθηκαν με τον όσιο Καρπάσιο και μαζί ξεκίνησαν προσκυνηματικό ταξίδι στα μοναστήρια της Ανατολής. Ο Όσιος Βενάνδιος κοιμήθηκε εν ειρήνη στην Ελλάδα.

Όνομα:	Βενάνδιος
Ετυμολογία:	Από τα Λατινικά ‘venor’=κυνηγώ και ‘venatio’=το κυνήγι

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχχο ανδρικό

Όνομα:	Τελετία
Ετυμολογία:	Από τη λέξη τέλος και τελετή και σημαίνει αυτήν που τελειώνει ή φέρει σε πέρας κάτι.

Οι Άγιοι Μάρτυρες Ρωμανός, Τελέτιος (ή Μελέτιος) και Χριστίνα, μαρτύρησαν στη Νικομήδεια δια ξίφους.

Όνομα:	Τελέτιος
Ετυμολογία:	Από τη λέξη τέλος και τελετή και σημαίνει αυτόν που τελειώνει ή φέρει σε πέρας κάτι.

Οι Άγιοι Μάρτυρες Ρωμανός, Τελέτιος (ή Μελέτιος) και Χριστίνα, μαρτύρησαν στη Νικομήδεια δια ξίφους.

Όνομα:	Ρωμανός
Ετυμολογία:	Από τη λέξη Ρώμη, ο Ρωμαίος. Ο σφριγηλός

Μαρτύρησε αφού τον θανάτωσαν τυλιγμένο μέσα σε δέρμα βοδιού και τον άφησαν εκτεθειμένο σε καυτό ήλιο.

Όνομα:	Εύπλοιος
Ετυμολογία:	Η τεχνική που δίνει σε ένα πλοίο καλή πλεύση.

Ο Όσιος Ισαάκιος (ή Ακάκιος) υπήρξε επίσκοπος της Εκκλησίας της Κύπρου. Η ζωή του είναι πανομοιότυπη με αυτή του οσίου Μελετίου επισκόπου Κύπρου (20 Δεκεμβρίου). Ο Ισαάκιος κατανάλωσε τη ζωή του στη δ

Όνομα:	Ισαάκ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα  'σαχάκ' και σημαίνει "γελαστός".

Kαταγόταν από την Συρία και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Ουάλη (364 μ. Χ.), που ήταν υποστηρικτής των Αρειανών. Κάποτε οι Οστρογότθοι, κατασκήνωσαν στη Θράκη και απειλούσαν την Κωνσταντινούπολη. Τότε ο Ουάλης αναγκάσθηκε να βαδίσει εναντίον τους. Ο Ισαάκιος, που ήταν ηγούμενος στη Μονή Δαλμάτων, βγήκε και συνάντησε τον πολέμιο των ορθοδόξων Ουάλη, και αφού έπιασε από τα χαλινάρια το άλογο του, του είπε: «Άπόδος ταις ποίμναις τους αρίστους νομέας και λήψη την νίκην άπονητί ει δε τούτων μηδέν δεδρακώς παρατάξαιο, μαθήσει τη πείρα ότι σκληρόν το προς κέντρα λακτίζειν ούτε γαρ έπανήξεις και προσαπολέσεις την στρατιάν». Δηλαδή, «Δώσε στα ποίμνια τους άριστους ποιμένες και χωρίς κόπους θα πάρεις τη νίκη. Αν, όμως, δεν αποδεχθείς αυτά που σου λέω και δε συμφωνήσεις μαζί τους, θα μάθεις από την πείρα ότι είναι σκληρό πράγμα να κλωτσάς στα καρφιά. Διότι ούτε εσύ πρόκειται να γυρίσεις από τον πόλεμο, και σύντομα θα χάσεις και το στράτευμα». Ο Ουάλης όχι μόνο δεν πείσθηκε από τα λόγια του ηγουμένου, αλλά αφού τον ειρωνεύθηκε, τον έσπρωξε μέσα σε ένα κρημνώδες φαράγγι. Ο Ισαάκιος από θαύμα δεν έπαθε απολύτως τίποτα. Ο δε Ουάλης έπαθε αυτά που προφήτευσε ο Άγιος ηγούμενος.

Στις 9 Αυγούστου του 378 μ.Χ., διεξήχθη γύρω από την Αδριανούπολη σφοδρή μάχη, κατά την οποία ο αυτοκρατορικός στρατός κατατροπώθηκε, αφού φονεύθηκαν πολλοί από τους άριστους στρατηγούς του. Ο Ουάλης, καταφεύγοντας εντός αχυρώνος, για να σωθεί, κάηκε ζωντανός, μαζί με τον αρχιστράτηγό του.

Ως ηγούμενος παρευρέθηκε στη Β' Οικουμενική Σύνοδο, που συνήλθε στην Κωνσταντινούπολη το 381 μ.Χ., συντελώντας τα μέγιστα στην επιτυχία αυτής.

Προαισθανόμενος το τέλος του, αφού διόρισε διάδοχό του τον Όσιο Δαλμάτιο κοιμήθηκε με ειρήνη σε βαθύ γήρας το 396 μ.Χ.

Όνομα:	Ισαάκ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα  'σαχάκ' και σημαίνει "γελαστός".